ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΟΔΟΥ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΟΔΟΥ ΣΤΟ ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ

http://ipposd.wordpress.com/2011/09/23/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CF%89%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%B1%CF%83-%CE%BF/

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΤΟΤΕΧΝΙΤΩΝ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥ ΕΛΕΥΣΙΝΑ-ΚΟΡΙΝΘΟΣ-ΠΑΤΡΑ-ΠΥΡΓΟΣ-ΤΣΑΚΩΝΑ
«Η ΓΑΛΑΡΙΑ»

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Δρέπανο 22/09/2011 Αρ. Πρωτοκόλλου 051

Οι Γάλλοι αποικιοκράτες της VINCI, συνεταίροι των ελλήνων μεγαλοεργολάβων, απολύουν, εκβιάζουν και τρομοκρατούν. Τελευταίο τους κατόρθωμα το κατέβασμα και η κλοπή των πανό του Σωματείου μας από τον χώρο του εργοταξίου μας.
Η αλήθεια για τον ρόλο των εργολάβων στο σκάνδαλο «ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ» είναι σκληρή και τους ανάγκασε να δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Στην κατοχική Ελλάδα Γάλλοι αποικιοκράτες εργολάβοι συνεχίζουν να εισπράττουν διόδια σε ένα έργο που σταμάτησε. Αυτό που δεν αντέχουν όμως είναι να υπάρχει η παραμικρή φωνή αντίστασης.
Καλούμε όλους τους απολυμένους συναδέλφους μας, όλους τους μαζικούς φορείς, όλο τον κόσμο της Πάτρας σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Γαλλικό προξενείο αύριο στις 10:00π.μ. (Πατρέως 5- κοντά στην Αγ. Ανδρέου).

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ

ΝΑΙ ΣΤΟ ΕΡΓΟ - ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

Γράμμα του γιου ενός εργάτη. (γιατί τα ωραία γραπτά πρέπει να αναδημοσιεύονται)

Γράμμα του γιου ενός εργάτη.La lettera del figlio di un operaio


Είχα γεννηθεί λίγες ώρες πριν, τον είδα για πρώτη φορά, ήταν ψηλός, όμορφος, δυνατός και μοσχοβολούσε λάδια και μέταλλο.

Για χρόνια τον έβλεπα να σηκώνεται στις 4 το πρωί, να ανεβαίνει στο ποδήλατό του και να εξαφανίζεται μέσα στην ομίχλη του Τορίνο, με κατεύθυνση το Εργοστάσιο.

Τον είδα να αποκοιμιέται στον καναπέ, κατεστραμμένο από τις ώρες δουλειάς και από την παραγωγή χιλιάδων κομματιών, όλων ίδιων, όπως επέβαλε η δουλειά του.

Τον είδα χαρούμενο να περνά τον ελεύθερο του χρόνο με τα παιδιά και τη γυναίκα του.

Τον είδα να υποφέρει, όταν μου είπε ότι ο μισθός του δεν του επέτρεπε να με στείλει στο πανεπιστήμιο.

Τον είδα ταπεινωμένο, όταν του έδωσαν αύξηση 100 λιρών (5 λεπτά) για κάθε ώρα δουλειάς.

Τον είδα κατεστραμμένο, όταν στα 53 του χρόνια, ένας μάνατζερ του Εργοστασίου του είπε ότι ήταν πολύ μεγάλος για τις ανάγκες τους.

Είδα μάνατζερ και βιομήχανους να ζητάνε να ανέβει ακόμη περισσότερο η ηλικία συνταξιοδότησης, είδα οικονομολόγους να παροτρύνουν την παγκοσμιοποίηση του χρήματος, αλλά να ξεχνάνε την παγκοσμιοποίηση των δικαιωμάτων, είδα διευθυντές εφημερίδων να επιβεβαιώνουν ότι οι εργάτες δεν υπήρχαν πια, είδα πολιτικούς να ζητάνε από τους εργάτες να κάνουν θυσίες, για το καλό της χώρας, είδα συνδικαλιστές να λένε ότι το «μοντέρνο» μας ζητάει να γυρίσουμε πίσω.

Μου κόπηκε η ανάσα, όταν τη Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010, στην εφημερίδα «La Stampa” του Τορίνο διάβασα το άρθρο του καθηγητή Mario Deaglio. Μέσα στην έκθεση του καθηγητή, «τα δικαιώματα των εργαζόμενων» γίνονται «κομμάτια, όχι οικονομικά, των αποδοχών», η «υπεράσπιση της θέσης εργασίας» έπρεπε να αντικατασταθεί με μια γενική «εγγύηση της συνέχισης των ευκαιριών εργασίας», αλλά κυρίως ο εργαζόμενος, του οποίου ο μισθός έχει μειωθεί στο ελάχιστο, δε χρειαζόταν πλέον «ελεύθερο χρόνο ώστε να ξοδεύει αυτό το μισθό», αλλά έπρεπε μόνο να σκέφτεται πώς θα ικανοποιήσει τις σημαντικές απαιτήσεις της άλλης πλευράς (εργοδότη). (επανέλαβε αυτή τη θεωρία και στο Radio 24 από τις 17:30 μέχρι τις 18:00 την Τρίτη 27 Ιουλίου 2010).

Σκεπτόμενος ότι ένας άνθρωπος των γραμμάτων, που είναι ικανός να εκφράσει κάθε επιχειρηματολογία, φτάνει στο σημείο να υποστηρίζει ότι ο ελεύθερος χρόνος του εργάτη δεν έχει καμιά αξία γιατί δεν είναι συνδεδεμένος με το χρήμα, μου έκοψε την ανάσα…

Μπήκα στο αυτοκίνητο που κατασκεύασαν οι εργάτες της Mirafiori στο Τορίνο (fiat). Έτρεξα στο σπίτι των γονιών μου. Tον είδα για χιλιοστή φορά. Έγερνε, ο λαβύρινθος, που προκάλεσαν τα εκατομμύρια χτυπήματα της πρέσας, τον έκαναν να χάνει την ισορροπία του, ήταν αδύναμος από την καρδιοπάθεια. ‘Hταν ο πατέρας μου, εργάτης στον τομέα συμπίεσης (πρέσες) για 35 χρόνια, όπου θυσίασε τα πάντα, ανάμεσα στα οποία και τον ελεύθερό του χρόνο, αλλά αυτός ήταν δωρεάν.

Μοσχοβολούσε αξιοπρέπεια.
(Luca Mazzucco)

Πηγή: http://speradisole.wordpress.com/2010/08/01/la-lettera-del-figlio-di-un-operaio/

Μετάφραση: Νιόβη Ζαραμπούκα Χατζημάνου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Δρέπανο 19/09/2011 Αρ. Πρωτοκόλλου 050

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Στις απολύσεις, στους αποκλεισμούς, στην τρομοκρατία και στο κλείσιμο του έργου απαντάμε δυναμικά.
Λέμε ως εδώ.
Διαμαρτυρόμαστε στο εργοτάξιο του Δρεπάνου την Τρίτη 20/Σεπτέμβρη/2011
Ο αγώνας για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια είναι πάνω από τους εκβιασμούς των εργολάβων των τραπεζών και του κράτους.
Συμμετέχουμε όλοι: Σωματεία, ομοσπονδίες, σύλλογοι, κινήσεις, άνεργοι.
Στις 12:00 το μεσημέρι γεμίζουμε με πανό τον χώρο του εργοταξίου.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΚΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ

Σταματούν στην Πάτρα οι εργασίες του δρόμου Κόρινθος - Τσακώνα

ΑΥΓΗ 17/09/2011

Του Γιώργου Μόσχου

Με ανάρτηση πανό στον χώρο του εργοταξίου της VINCI στο Δρέπανο Αχαΐας, την ερχόμενη Τρίτη, απαντούν οι εργαζόμενοι του σωματείου «Γαλαρία» στην τρομοκρατία που υφίστανται από την πλευρά της Κοινοπραξίας που έχει αναλάβει την κατασκευή της Ολυμπίας Οδού.

Κλιμακώνοντας δε τον αγώνα τους στις 7 και 8 Οκτωβρίου θα ανοίξουν τα διόδια με συναυλία στην οποία θα συμμετάσχουν καλλιτέχνες και αυτό ως απάντηση στην τακτική της κοινοπραξίας που έχει να πληρώσει μισθούς ακόμη και από επτά μηνών σε εργαζόμενους που δουλεύουν επί 10 ώρες την ημέρα σε συνθήκες τρομοκρατίας και απειλών.

Χαρακτηριστικό είναι ότι από τα 7 μέλη του Δ.Σ. έχουν απολυθεί τα 4, καθώς και όλη η Ε.Ε., ενώ και στα εναπομείναντα 3 μέλη απαγορεύουν να εργαστούν, να βρεθούν στον χώρο του εργοταξίου ή να έλθουν σε επαφή με τους συναδέλφους τους. Τα παραπάνω ανέφεραν σε συνέντευξη που παραχώρησε το Σωματείο στα γραφεία του Ε.Κ. Πάτρας.

Παράλληλα στόχος του Σωματείου είναι αποτρέψει τη ματαίωση του έργου, που με ευθύνη της εργοδοσίας και των 25 τραπεζών (14 ξένες και 11 ελληνικές) έχει βαλτώσει από μηνών και σύμφωνα με εσωτερικό έγγραφο ο διευθυντής του έργου εντέλλεται εντός Σεπτεμβρίου να αποχωρήσει από το εργοτάξιο, αφού -σύμφωνα με τον πρόεδρο του σωματείου εργαζομένων- η εταιρεία κλείνει, τα μηχανήματα πωλούνται και «εμείς απλώς χρησιμεύουμε στη συντήρησή τους». Από τους 400 εργαζόμενους του συγκεκριμένου εργοταξίου έχουν απομείνει 40, ενώ στους πέντε άξονες του έργου από τους επτά χιλιάδες εργάζεται σήμερα το 1%, καθώς από τον προηγούμενο Νοέμβριο έχει σταματήσει η χρηματοδότηση από τις τράπεζες, παρά την υποχρέωση που είχαν αναλάβει.

Παράλληλα το Ελληνικό Δημόσιο είναι το μόνο που πληροί τη συμβατική του υποχρέωση. Από δε τον Ιούνιο το έργο έχει σταματήσει οριστικά, με την αιτιολογία ότι μειώθηκαν η κυκλοφορία οχημάτων και η αντίστοιχη είσπραξη διοδίων. Όμως αυτό δεν προβλέπεται από τη σύμβαση. Πολύ περισσότερο που η σύμβαση ορίζει ότι οι κατασκευαστές είναι υποχρεωμένοι να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση οι ίδιοι (αρ. ΦΕΚ 279/20.12.07).

Πάντως, σύμφωνα με τον κ. Μαγκριώτη, τα έσοδα της εταιρείας τον Ιούλιο του 2010 έφταναν τα 150 εκατ. ευρώ. Τώρα πλησιάζουν τα 190, την στιγμή που το Ελληνικό Δημόσιο έχει διαθέσει τα 244 από 550 τα εκατ. ευρώ που του αναλογούν για την κατασκευή. Αυτό σημαίνει πως η εταιρεία είναι ήδη κερδοφόρα.

Ακόμη και εάν βρεθεί λύσει, θα είναι προσωρινή και η επανεκκίνηση του έργου θα γίνει την ερχόμενη Άνοιξη, με σκοπό την κατασκευή του έργου μέχρι την Πάτρα μόνον. Για το υπόλοιπο κομμάτι η κοινοπραξία σκοπεύει να ζητήσει τη συνομολόγηση νέας σύμβασης.

Είναι ορατό το ενδεχόμενο η κοινοπραξία να προσφύγει ζητώντας ακύρωση της σύμβασης προκειμένου να διεκδικήσει την παραχώρηση των δρόμων από το Δημόσιο και για τα επόμενα 40 χρόνια να εισπράττει τα διόδια.



Τα σημεία “Χ” της σύμβασης



Ένα σκοτεινό σημείο της σύμβασης είναι αυτό του «ανεξάρτητου μηχανικού», που είναι και ο επιβλέπων της πορείας του έργου, πλην όμως αυτός ο μηχανικός είναι παράλληλα και μισθωτός των εταιρειών που καλείται από τη σύμβαση να ελέγχει! «Αυτό αποτελεί μια μεγάλη απάτη» είπε ο πρόεδρος του σωματείου Θόδωρος Τσελέπης.

Ακόμη σημείωσε ότι η σύμβαση σχεδιάστηκε επί υπουργίας Σουφλιά και ψηφίστηκε από τη σημερινή κυβέρνηση και τη Ν.Δ. Αξιοσημείωτο ακόμη είναι ότι ο γ.γ. του τότε υπουργού Σουφλιά σήμερα είναι στέλεχος της «Ολυμπίας Οδού». Ακόμη προβλεπόταν ότι οι απαλλοτριώσεις θα είχαν τελειώσει σε ένα χρόνο, πράγμα αδύνατο για τα ελληνικά δεδομένα, και τούτο άνοιξε την πόρτα για αποζημιώσεις των εργολάβων από την πρώτη στιγμή.

Επίσης το κόστος προϋπολογίστηκε ότι θα ανέλθει στα 2,177 δισ. ευρώ και η συμβολή της κοινοπραξίας θα είναι 7%, το 32% από εισπράξεις διοδίων, το 20% από επιδότηση ελληνικού κράτους και Ε.Ε. και το 41% από τραπεζικά δάνεια.

Στη σύμβαση του 2007 ομολογείται ότι το 2022 θα έχει κατασκευαστεί ο δρόμος και επί 15 χρόνια παραχωρείται στην εταιρεία με υποχρέωσή της να αποδίδει το 93% των εσόδων από τα διόδια. Πλην όμως με την ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης όλα πάνε να αλλάξουν και, παρόλο που το έργο ουσιαστικά έχει σταματήσει, οι οδηγοί καλούνται να πληρώνουν διόδια για έναν ευρωπαϊκό δρόμο που δεν υφίσταται